- Paul, waarom heb jij voor vrijwilligerswerk in de gevangenis gekozen?
Ik stond in het onderwijs tot mijn 65 jaar. Daarna heb ik bij de examencommissie gewerkt. Dat heb ik tot mijn 67 gedaan. Dan was het tijd voor mijn pensioen maar ik had een beetje schrik voor dat zwarte gat. Daarom wou ik mijn vrije tijd zinvol blijven invullen. Zo ben ik eerst als vrijwilliger begonnen bij een lagere school. Maar ik besloot al snel dat ik een andere uitdaging zocht.
Tijdens mijn werk bij de examencommissie was ik al enkele keren in de gevangenis geweest voor de examens van gedetineerden. Voor de rest was dit onbekend terrein voor mij. Dat sprak me wel aan, een compleet nieuwe setting. Zo kwam ik in de gevangenis van Brugge terecht als lesgever Frans. Ik ben nog steeds heel blij met die keuze.
- Hoe lang doe je dit al?
Ondertussen geef ik al twee jaar les in de gevangenis. Ik was begonnen voor de lockdown maar corona heeft alles stilgelegd. Tijdens die periode heb ik de gevangenis niet meer bezocht. Het was helemaal gedaan met het onderwijsaanbod. In september heb ik de draad weer opgepikt.
- Wie komt er in aanmerking voor je lessen Frans?
Bart Van Eygen, de onderwijscoördinator in Brugge, maakt een lijst op met potentiële kandidaten voor de lessen. Geïnteresseerden kunnen zich vervolgens inschrijven om een examen Frans af te leggen bij de examencommissie. Dan starten de lessen. Ik moet ze dus voorbereiden naar de deadline van dat examen.
Het gaat om maximaal 5 cursisten per cyclus en het leerproces loopt voor elke deelnemer anders. Niet iedereen heeft hetzelfde niveau en gaat even snel door de leerstof. Op dit moment heb ik een groepje met enkel dames. Maar het zijn ook al enkel mannen geweest of soms is het een gemengde groep.
- Hoe is het tot nu toe verlopen?
De eerste les was best een spannend moment. Ik was nog vrij onzeker. Binnengaan in de gevangenis geeft toch een speciaal gevoel. De lessen zelf vinden plaats in een soort klaslokaal. Er mag enkel met papier gewerkt worden, elektronica is strikt verboden. Ik moet mijn telefoon achterlaten voor ik het klaslokaal binnen ga. De mensen in het educatief centrum van de gevangenis zijn erg vriendelijk en behulpzaam. Dit is heel aangenaam en geeft ook extra motivatie om de lessen te geven. De meeste cursisten zijn enthousiast. Hoewel het ook voorkomt dat er mensen in de les zitten die gewoon even wilden ontsnappen uit hun cel.
- Heb je nog contact met cursisten na de lessen?
Na hun examen zie ik de cursisten niet meer. Die boot houd ik bewust af. Tijdens de lessen probeer ik de cursisten wel zo goed mogelijk te ondersteunen. Zo zijn er momenten waarop ze hun hart kunnen luchten. Deze momenten staan niet vast, soms voel je gewoon aan dat het belangrijk is dat ze iets kunnen vertellen.
- Is er iets dat je nog wilt meegeven?
Mijn kijk op de gevangenis is helemaal veranderd door dit vrijwilligerswerk. Ik denk dat sommige mensen in slechtere mentale toestand uit de gevangenis komen dan dat ze zijn binnen gegaan. Daarom is het onderwijsaanbod in de gevangenis erg belangrijk. Je geeft de gedetineerden iets voor handen en je kan ze sterker maken. Dit maakt de reïntegratie een pak eenvoudiger.
Voel jij het ook kriebelen om je in te zetten voor de goede zaak? Bekijk de vacatures voor het vrijwilligerswerk hier.